حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
لینک کوتاه
محمد بن محمد بلقینی
محمد بن
محمد
بن
عبدالرحمان بن عمر بلقینی
، ابوالسعادات از خاندان
بلقینی
و
علما
و قاضیان شافعی
مصر
در
قرن
هشتم و نهم است.
فهرست مندرجات
۱ - معرفی اجمالی
۲ - تألیفات
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معرفی اجمالی
در ۸۲۱ یا ۸۱۹ در
قاهره
زاده شد و نزد پدر و جدّ و برخی دیگر از علما،
ادبیات
،
فقه
،
حدیث
،
اصول
،
منطق
،
حساب
و
کلام
آموخت و از پدرش اجازه افتا و تدریس گرفت.
[۱]
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۵۹۷، قاهره.
او نیز مانند
پدر
و عمویش مقام قضا داشت و پس از پدرش قاضی عسکر شد و چندی نیز متولی برخی اوقاف بود.
[۲]
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۸، قاهره.
در ۸۹۰ در قاهره درگذشت و در
مقبره
خانوادگی مدفون شد.
[۳]
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۹، قاهره.
[۴]
اسماعیل بغدادی، هدیه العارفین، ج۲، ص۲۱۳، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.
۲ - تألیفات
از آثار اوست: حاشیه علی بقایا الخبایا؛ حاشیه علی شرح انوار التنزیل اِسْنَوی؛ شرح بر المقدمه الحناویه در نحو؛ و المحاکمات بین المهمات و التَعَقُبات.
[۵]
اسماعیل بغدادی، هدیه العارفین، ج۲، ص۲۱۳، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.
۳ - پانویس
۱.
↑
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۵۹۷، قاهره.
۲.
↑
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۸، قاهره.
۳.
↑
سخاوی، محمد بن عبدالرحمان، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، ج۹، ص۹۹، قاهره.
۴.
↑
اسماعیل بغدادی، هدیه العارفین، ج۲، ص۲۱۳، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.
۵.
↑
اسماعیل بغدادی، هدیه العارفین، ج۲، ص۲۱۳، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۵ ۶، بیروت ۱۴۱۰ /۱۹۹۰.
۴ - منبع
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بلقینی»، شماره۱۷۳۳.
ردههای این صفحه :
تراجم
|
خاندان ها
|
علمای اهل سنت
|
علمای قرن نهم
|
علمای قرن هشتم
آخرین نظرات
علی حیدری،
در
دریای مرده
کجا قرارا داره؟
مهرداد هاشمی،
در
شیراز
شیراز واقعا شهر زیبایی است.
علی حیدری،
در
شهید حسن باقری
چقدر مخلص چقدر تیزهوش چقدر جدی... 15:13
منبع:
ویکی فقه
قرن
ادبیات
محمد
فقه
مصر
فقه
مصر
حدیث
اصول
بلقینی
مصر
حدیث
فقه
حدیث